Bir ikinci kaynak ise KKB kayıtlarıdır. KKB kayıtlarında, müşterilerin diğer banka ve kredi veren kuruluşlarda ne kadar kredisi olduğu, bu kredilerin geri ödeme performansının nasıl olduğu bilgisi detaylı bir şekilde yer alır. Kredi veya kredi kartı geri ödemelerinde varsa gecikme durumları, bu gecikmelerin ne kadar sürdüğü, gecikmelerin belirli dönemler içerisinde ne kadar sıklık ile gerçekleştiği ve kimlerin yasal veya idari takipe uğradıkları, takip durumlarının nasıl sonuçlandığı bilgisi oldukça detaylı ve tarihsel olarak yer alır. Bu nedenle KKB kayıtları, başvuru sahipleri hakkında ikinci ancak en önemli referans kaynağı olarak kullanılmaktadır.
Merkez Bankası veritabanı namı diğer kara liste ise başvuruların üçüncü kaynağıdır.
Bu kayıtlarda gerçek ve tüzel kişilere ait karşılıksız çek, negatif nitelikli kredi ve kredi kartları, protestolu senetler, kredi limit ve risk bilgileri yer alır. Negatif nitelikli bireysel kredi ve kredi kartları derken kastedilen, kanuni takip veya bazı bankaların idari takibe uğramış kayıtlarıdır. Diğer gecikmeler, yani 90 günden az olan gecikmeler TCMB veritabanında yer almaz.
Diğer bir deyişle Garanti Bankası zaten kendi veritabanı kayıtlarını ve KKB kayıtlarını dikkate alıp, bu kayıtlardaki bilgilere göre başvuruları kendi kredi politikaları içerisinde izleyerek, müşteriye kredi/kredi kartı ilişkisine girilmesi veya girilmemesi yönünde karar veriyor. Meclisten geçen sicil affını uygulamak gibi bir kaygıları yok.